De schoonheid van vergankelijkheid..

De tulpen uit mijn vorige post en ook de tulpen in onze tuin zijn

inmiddels uitgebloeid en laten zo langzamerhand hun blaadjes vallen..

ook dat heeft zijn schoonheid en charme vind ik..

Een klein vlindertje op bezoek bij de 'oude" tulp..

het Klein geaderd witje..

De regendruppels lijken er wel op geaquarelleerd te zijn..

 

 

Toen ik deze tulpen fotografeerde deden ze me denken aan het proces van oud worden..

ook aan deze tulpen kun je zien of ze het zwaar gehad hebben.. of ze veel wind 

gevangen hebben.. of ze tot volle bloei gekomen zijn..

 of dat ze voortijdig geknakt zijn..

 bijna doorschijnend.. zo teer..

 

 

 Hoe langer je naar de tulpen kijkt, hoe boeiender ze worden..

is dat ook niet zo met oude mensen.. het leven dat ze geleefd hebben

laat sporen na en geeft het gezicht karakter..

zoals deze foto die ik ooit op internet tegenkwam.. 

zo mooi je blijft er naar kijken..

(foto van internet)

Twee tulpen samen verweven...

de vlinder.. komst van nieuw leven..

Ik blijf nog even genieten van de tulpen en van haar

schoonheid van vergankelijkheid..

Een lieve groet voor jullie allemaal,

Tjits