Wintertooi

Mijn vorige post over de paddenstoelen in het herfstbos

gaf ik de titel sprookjesbos mee, maar ook deze post zou ik weer sprookjesbos

kunnen noemen, want ook de afgelopen dagen was het bos

het decor van een sprookje... zo mooi...

Op deze voorlopige laatste mooie winterse dag,

trok ik vanmorgen met camera (hoe kan het anders haha) 

het Dwingelderveld in om nog even volop te kunnen genieten van het

decor waar koning winter ons op trakteerde.

Het was zo genieten van alles wat ik onderweg tegen kwam...

zoveel mooie decoraties door de natuur zelf gecreëerd.

We hoeven hier niets voor de doen,

het alleen maar te zien...

Mooier en echter krijgen we de kersttakken niet...

Sprookjesachtig mooi en een beetje mystiek...

 Herfstbladeren door koning winter ingelijst...

Zonnestralen verlichten deze kerstbomen...

Een herfstblad gevangen in een tak...

 En gedecoreerd met een mooi winters randje zeker waard

om gezien te worden... 

2 reeën schoten net voor mij langs de begroeiing in,

helaas net buiten het bereik van mijn camera...

 Pure kerstdecoratie... 

mooier en natuurlijker krijg je het toch niet?

 

Zo mooi deze verstilde sfeer... 

wat nog versterkt werd doordat ik daar helemaal alleen liep...

En onderweg kwam ik dit kadootje tegen...

ik keerde de auto en ben hier even stil gaan staan,

want in de routine van het dagelijks leven gaan we vaak aan zoveel moois voorbij...

Geluksmomentjes!!

Ik wens jullie veel geluksmomentjes 

voor deze decembermaand, vaak zijn ze heel dichtbij...

Liefs, Tjits

Sprookjesbos...

Onze kleindochter logeerde het afgelopen weekend bij ons

en dat was weer intens genieten, ze is nu 2,5 jaar en dit is weer zo'n leuke fase..

gezellig kletsend, knutselend en genietend van de natuur brachten we

het weekend door. En toen we haar zondag weer naar huis

brachten, maakten we een tussenstop in Soesterberg

waar we met ons drietjes genoten van een

heel mooi sprookjesbos...

Samen met opa op zoek naar paddestoelen en de daarbij behorende kabouters...

best spannend want wat nou als ze thuis zijn en opendoen als we aankloppen;)

Bij iedere paddestoel die we zagen
(en dat waren er nogal wat) zakte Fleur door haar knietjes en
bekeek de paddestoel uitgebreid... mooi om door de ogen van een kind te kijken....

De vliegenzwam zonder stippen

nog nat van de regen die even daarvoor gevallen was...

 De natuur zorgt vaak zelf voor mooie composities....

(nee dit blad heb ik er echt niet zelf achter gelegd!)

Vertrapt of omgewaaid...

maar zo konden we de onderkant wel goed zien... ook zo mooi!

Hier heeft Fleur heel lang bij zitten kijken...

in gedachten zag ze vast een heus kabouterdorp...

 Zo mooi...

Zo schattig ook die ieniemienie paddestoeltjes links van de grote bruine...

 De regendruppels hangen nog onder de rode besjes...

Wat een prachtig gebied...

ik kreeg het gevoel in het buitenland te zijn...

En weer besef ik wat is ons land mooi!!

 En herfst... wat ben je mooi...

Liefs, Tjits

De laatste roos...

Bloemen houden van mensen!

En zo hou ik ook erg van bloemen... het duurt dan ook best lang voordat bij

mij een bloem echt in de compostbak verdwijnt...

 

4 weken geleden kregen we van de kinderen een mooi boeket bloemen

voor onze trouwdag. Eerst heb ik het boeket in een glazen vaas gezet... een dag of 10 

later kregen de bloemen een iets korter steeltje en een eigen vaasje... langzamerhand verdween

er een bloem met vaas... maar deze roos stond het langst en heeft maar liefst 4 weken

staan stralen!  Vanmiddag dacht ik ik maak er nog even wat foto's van voordat

de roos uit gaat vallen...

Tijdens de fotoshoot begon de roos langzaam haar blad te verliezen...

deze onderneming was net te veel voor haar...

Zo rechtop in haar vaasje leek het nog heel wat...

maar eenmaal uit haar glazen huisje bleek ze toch heel breekbaar en teer...

 Haar blaadjes krulden ook al wat op....

de rimpels van een roos....

 

één voor één liet ze haar blaadjes los...

Tot alleen het hartje aan de steel overbleef...

 

Dankjewel mooie roos, je hebt me 4 weken lang laten genieten!

 

Morgen is het alweer november...

Ik wens jullie allemaal een fijne nieuwe maand!

Liefs, Tjits

Heidekrans

Toen ik pas een bloemetje kocht, viel mijn oog 

op deze mooie heidekrans... ook nog voor de helft afgeprijsd, 

dus de krans ging met mij mee naar huis:)

 

En wat is de krans fotogeniek, ik heb me er al heel wat

uurtjes mee vermaakt:)  Ik vind de kleur ook zo mooi matchen

met de kleur van deze oude luiken...

Oude theelepeltjes van mijn moeder...

Dit groene theekopje waar ik nog steeds helemaal weg van ben

en wat er misschien zelfs wel de oorzaak van is dat ik een paar wanden in

onze woonkamer afgelopen week zelfs in deze kleur verfde... 

maar daarover later meer:)

 

Een mooi oud stuk zeep... 

Een oude kijker en een oud boek...

ingrediënten die ik ook allemaal voor de fotoworkshops gebruik...

Mijn moeder had vast nooit gedacht dat haar lepeltjes nog eens

geliefde items zouden worden om te fotograferen...

Heerlijk hoeveel inspiratie een heidekrans kan geven!!

Een heel fijn weekend!!

Liefs, Tjits

En daar is de zee!!

En toen waren we ineens een paar drukke maanden verder.

Maanden waarin ik ook weer veel inspiratie opgedaan heb en daardoor

ook de zin om het bloggen weer op te pakken, hier ben ik weer:)

De tijd die mijn dochter en ik samen doorbrengen is schaars, 

maar af en toe prikken we een datum in haar drukke schema en genieten we

van qualitytime:) Zo gingen we pas samen met de honden een dag naar

de zee, een fijne plek waar we allebei heel erg van houden, 

maar er vanwege de afstand (toch ruim 2 uur rijden) 

(veel te) weinig komen...

We troffen het enorm met het weer, zodat we een heerlijke lange dag

de zeelucht diep in konden snuiven, zo fijn!!

Zodra we over het pad door de duinen lopen, krijg ik een soort

opgewonden kriebel en word ik helemaal blij van binnen... 

ik voel en ruik de zee!!!

 De honden lekker los...

vrij!!!

Wauw dit gevoel van rust en vrijheid is het rijden meer dan waard!

Mirjam was als kind altijd al op zoek naar de wondertjes der natuur...

schelpen... stenen... takjes... en ja hoor nu vond ze deze krab:)

Er stond behoorlijk wat wind, maar dat maakte het voor ons extra fijn!

 in vogelvlucht...

Van het rennen en het zoute water krijg je dorst...

Het strand was deze dag vrijwel voor ons alleen...

Gezellig en lekker lunchen en heel lang bijpraten:)

 Daarna vervolgen we onze tocht langs de branding...

bepakt en bezakt;)

 Die kleuren... net een schilderij....

En natuurlijk hadden we het balletje mee...

tijd voor een spelletje!

Op en top genieten!

Is dit Ayla wel?? hihi:)

We konden nog geen afscheid nemen...

genoten zo van de rust... de prachtige wolkenlucht... de geur van de zee...

Een mooi tafereeltje trok aan ons oog voorbij...

Nog even genieten...

Het was een dag met een gouden randje!

Dag zee... en dankjewel... je gaf ons weer zoveel....

Liefs, Tjits